Dag 16

Bij de briefing werd er een mededeling gedaan vandaag; in de afgelopen nacht is ereen schip omgeslagen/kapot gegaan vlak voor kust van Lesbos. Op dit schip zat een gezin met een moeder en haar kinderen. Een van haar kinderen is verdronken. De rest van het gezin en van de bootvluchtelingen waren aangekomen in “ons” kamp…

Dan komt het toch wat dichterbij. Vandaag beseften we even extra in welke situatie de vluchtelingen in het kamp hebben gezeten. Hun zoektocht naar een betere plek en tegelijk de vraag of ze ooit wel veilig aan zullen komen.

Bij ons in de winkel was het niet minder druk na deze gebeurtenis. De vrouwen kwamen weer kleding en hygiëne spullen uitzoeken. Weer wat gesprekjes gevoerd met de vrouwen en met een meisje een spelletje gedaan.

Ook even een vrouw geholpen van wie haar fietst kapot was. Samen opzoek gegaan naar een plek waar kapotte fietsen heen gebracht kunnen worden. Hier kon de fietst van deze vrouw gelukkig ook weer gemaakt worden

Mijn lunch had ik gehaald bij de kantine in het kamp. Het is een broodje met kip, patat en saus. Alles maarzo door elkaar, dit is heel normaal in Griekenland hoorde ik. Het was best lekker;)

In de middag kwamen er dozen met nieuwe kleding binnen. Dit hebben we uitgezocht op soort en maat en daarna in de shop gehangen.

We waren optijd klaar vandaag. Lekker naar huis gefietst en later op de avond nog even bij gekletst met onze mentoren. Zij komen steeds even bij ons inchecken hoe het gaat. Er wordt op gehamerd dat we ook goed voor ons zelf moeten zorgen dus ga ik zometeen maar gauw slapen:)

Dag 15

Vanochtend om 09.30 is de hygiëne shop weer opgegaan. Helaas deed de WiFi het niet. Iedereen deed hard z’n best om het systeem te laten werken maar het hielp allemaal niet. Doordat we niet in het systeem konden komen mochten we ook geen producten uitdelen. Dit moet goed worden bijgehouden en moet eerlijk gebeuren. Daarom ben ik bij de vrouwen gaan zitten en heb veel water uitgedeeld. Iedereen wachtte geduldig en toen ik me verontschuldigde voor het lange wachten kreeg ik van alle kanten te horen; no problem sister. Gelukkig waren de vrouwen heel begripvol en bleven ze rustig. Rond twaalf uur hebben we iedereen naar huis gestuurd en gezegd dat ze morgenochtend (dinsdag zijn we eigenlijk dicht) terug mogen komen.

Met een jongere vrouw heb ik een hele poos zitten praten. Ze vroeg aan me hoe oud ik was. Toen ik vertelde dat ik 19 was, heeft ze heel lang gelachen en gezegd; you are a baby! Samen veel gelachen en gepraat. Later werd ik door haar uitgenodigd om mee te gaan naar haar huisje voor een kopje thee. Deze uitnodiging heb ik aangenomen en samen zijn we naar isobox gelopen. Tijdens het theedrinken heeft ze haar verhaal verteld; gevlucht via Egypte en Turkije, met de boot aangekomen in Griekenland. Samen met haar zusje is ze hier, haar andere familieleden zijn overleden…

Na een half uurtje moest ik weer afscheid nemen omdat ik weer naar de shop moest. Na een dikke knuffel hebben we afgesproken dat ze morgen weer even langskomt bij de hygiëne shop.

‘S middags hebben we gelukkig wel wat vrouwen kunnen helpen bij het uitzoeken van kleding.

Rest van de dag lekker rustig aan gedaan en hopelijk kunnen we morgen weer veel mensen helpen!

Groetjes;)

Dag 14

Een klein stukje over vandaag;

In de middag delen we altijd eten uit. We kregen al te horen dat er weinig eten geleverd zou worden. Met z’n allen zijn we aan de slag gegaan. Een aantal vluchtelingen helpen ook bij de foodline. Zij worden gezien als vrijwilligers en hebben ook een badge om. Niet iedereen kan zomaar helpen. Tijdens het inpakken van de tasjes kwam er een jongen van een jaar of 7 helpen. Deze jongen ken ik wel want ik zie hem vaak door het kamp fietsten; zijn naam had ik even genoteerd in m’n notities zodat ik hem kon onthouden. Toen ik hem begroette met zijn naam vond hij dit helemaal grappig. Ik heb hem maar laten helpen met het eten verzamelen. Later heb ik wat spelletjes met hem gedaan.

Mijn taak in de foodline was om alle ID’s te checken en kijken of ze op de lijst van het eten stonden. Als mensen er niet opstaan moet je ze wegsturen zonder eten. Dit is heel lastig! Gelukkig was er voor iedereen genoeg.

Toen ik terugkwam bij mijn collega’s waren zij ontdaan. Zij hadden mensen moeten wegsturen omdat al het eten op was. Een collega vertelde dat er een man met zijn kinderen naar hem toe was gekomen en had gevraagd of er alsjeblieft nog iets was voor zijn kinderen… mijn collega heeft niks kunnen betekenen voor deze man!

Dan zie je ook de heftige dingen in het kamp. Vaak gaan er dingen goed maar vandaag was het een dienst met een triest einde…

Dag 12

Netjes om 08.00 naar het kamp vertrokken. Het was een drukke ochtend. Het was mijn eerste officiële ‘zelfstandige’ wekdienst. Omdat er veel nieuwe vluchtelingen het kamp inkomen komen er ook veel mensen naar de shops waar ik aan het werk ben. Van negen uur tot één uur hebben we non-stop mensen kunnen helpen. Op een gegeven moment was de shampoo op en moesten we best een aantal mensen teleurstellen!

Tijdens de lunchpauze gauw een grote bestelling met hygiëne producten gemaakt voor maandag. Hopelijk is er dan weer genoeg van alles en kunnen we iedereen blij maken. Daarna door naar de kleding shop, daar was het wat rustiger vanmiddag. Daarom heb ik de boel een beetje uitgezocht, netjes gemaakt en opgehangen. Rond vier uur hadden we weekend;)

Met twee meiden uit het team hadden we het plan gemaakt om een pizza te halen en die op een berg op te eten tijdens zonsondergang. Ik heb gereden, op een gegeven moment moesten we helemaal over een soort bospad. Dit was wel even spannend. Ook niet helemaal op de plek uitgekomen die we hadden bedacht maar toch een mooi plekje gevonden om de pizza op de eten:)

Fijn weekend allemaal!

Dag 11

Een dagje vrij… omdat ik zondag moet werken had ik vandaag een dagje vrij. Samen met een teamgenoot ben ik naar Turkije geweest. Van veel collega’s hadden we al gehoord dat Ayvaliak een leuk stadje was om heen te gaan. En op donderdag is er ook een grote bazaar dus dat kwam helemaal goed uit. Vanochtend zijn we naar de haven gereden met de hoop dat er nog kaartjes te koop zouden zijn. Gelukkig bleek dat zo te zijn en mochten we, na een paspoort check aan boort van de boot.

Het was ongeveer 1,5 uur varen. Wel een mooi stukje, veel water en op het laatst door een bergachtig gebied. Op Turkije aangekomen moest we nog een keer door de douane om onze paspoorten te laten controleren. Daarna mochten we het stadje in. We hebben een leuke dag gehad in de stad. Als eerst even geld om gewisseld voor Turkse lira’s. De bazaar was mega druk, overal mensen en het hing helemaal vol met kleding. Er ging wel een gezellige sfeer en alles was heel goedkoop. Even aan het water gezeten en daarna door naar de kapper. Mijn teamgenoot wilde even zijn haar laten bijknippen dus dat heeft hij laten doen. Later op de middag even souveniertjes gekocht en om 18.00 weer terug richting Lesbos.
een heerlijke dagje gehad en morgen weer aan het werk;)

Dag 10

Hallo,

Vanochtend weer begonnen met een briefing. Een paar Amerikaanse collega’s namen afscheid… (vrijwillers uit Amerika mogen maar drie maanden blijven, daarna moeten ze terug naar Amerika)

Daarna door naar de hygiëne shop. Het was een drukke ochtend en we hebben veel mensen kunnen helpen. Even was er een moment dat de vrouwen een beetje tegen elkaar begonnen te bekken. De een vond dat de ander voordrong en de ander vond dat zij nu onderhand wel aan de beurt was. In m’n beste Engels heb ik een beetje de boel gekalmeerd. Gelukkig trokken de vrouwen een beetje bij en wachten ze netjes op hun beurt.

Na de middag hebben we onze spullen verplaatst naar de kleding shop. Daar was het vandaag niet zo heel druk, er stonden waar gezinnetjes met moeder en kind ingepland. Toen een moeder en baby binnen kwamen mocht ik de baby een poosje vasthouden zodat de moeder wat kleding kon uitzoeken. Later kwam er een jongetje met zin moeder binnen. Hij mocht zelf een pet uitzoeken, dit vond hij wel leuk. Alle petten heeft hij wel opgehad, later zelfs mijn zonnebril erbij op. Dit leverde een mooi kiekje op, deze foto mag ik niet delen maar als ik weer thuis ben laat ik hem graag aan jullie zien!

Na een warme en drukke zijn we weer naar ons appartement vertrokken. Daar hebben we met elkaar gekookt en gegeten.

In de avond gezellig met elkaar gekletst en daarna naar ons eigen kamertje vertrokken.

Tot morgen;)

Dag 9

Hallo,

Vandaag heb ik de hele dag in de kleding winkel gestaan. Veel vrouwen komen in de ochtend hun kleding uitzoeken, dit omdat het later op de dag heel warm is. Het was een gezellige ochtend met veel aanloop. Tijdens het controleren van de tickets deed ik mijn best om de namen zo goed mogelijk uit te spreken. Als dit lukte zag je de vrouwen opbloeien omdat iemand alleen al geïnteresseerd was in hoe je hun naam uitspreekt!

Tijdens de middagpauze had ik zin in een cola, dit verkopen ze in de kamp kantine. Een soort klein kraampje buiten waar ze broodjes verkopen en drinken. Ik ging netjes in de rij sta staan, iets later kwam een Amerikaanse collega erbij staan en zei tegen mij dat ik wel echt duidelijk m’n plek moest innemen omdat anders iedereen voorgaat.

Na de lunch heb ik gezellig gekletst met de collega die mij inwerkte. Zij is Amerikaans en we hebben allebei dingen vertelt over ons leven thuis. Wel leuk om mensen uit allerlei culturen en landen te leren kennen. Halverwege de middag kwamen twee vrouwen naar het winkeltje. Een mocht wat kleren uitzoeken en de ander hielp erbij. Ook schakelde de vrouw onze hulp in met het uitzoeken van een jurk. Toen ze uiteindelijk weggingen kregen we een dikke knuffel als bedankje;)

Vanavond hadden we eigenlijk een teamavond met alle vrijwillers. Maar ik was een beetje moe en wilde rustig aandoen. Dus lekker op m’n kamer gezeten en een rustige avond gehad zodat ik morgen hopelijk weer helemaal fit aan het werk kan!

groetjess

Dag 8

In het kamp zijn weinig vrijwilligers, daarom is aan ons gevraagd of we op een vaste plek wilden gaan werken. Ik heb gekozen voor de hygiëne en kleding winkel. Vandaag was mijn eerste werkdag hier. Eerst even uitleg gekregen; we zaten in een soort kantoortje met een raampje. Het was de bedoeling dat ik achter het raampje zat en bij hield wie er aankwam. Het registratie nummer noteren en daarna vragen wat de vrouwen wilden. Ze kunnen kiezen uit verschillende hygiëne producten; shampoo, shampoo bar, scheermesje, natte doekjes, een washandje of deo. Ook voor baby’s waren er luiers en doekjes. Er is een lijst met een verdeling, per persoon krijgen de mensen een aantal producten. Van degene die mij inwerkte kreeg ik een compliment over hoe ik communiceerde met de vrouwen. Ze vond het leuk om te zien hoe ik met handen en gebaren alles kon uitleggen en laten zien;)

In de middag heb ik in de kleding winkel gestaan. Ook hier hebben de vrouwen een aantal kledingstukken die ze mogen uitzoeken. Je maakt wat sneller contact en kunt even naar de naam van de vrouw vragen en waar ze vandaan komt.

Om 16.00 is officieel onze dienst afgelopen maar vandaag werd er omgeroepen of we allemaal naar tent 3 wilde komen. Dit is een grote tent waar heel veel mensen op bedden kunnen slapen, hier stonden allerlei spullen (ijzeren hekken, deuren en pallets). Tijdens dit weekend zijn er iets meer dan honderd vluchtelingen aangekomen in het kamp daarom moest er in tent 3 ruimte komen voor deze mensen. Met een aantal collega’s hebben we deze tent leeggehaald. Rond half zes was alles klaar en konden we gaan. Mooi om te zien hoe iedereen dan helpt, zelf vluchtelingen helpen mee om hun medevluchtelingen een slaapplek te kunnen bieden…

Snel wat gegeten in de haven en nu naar bed:)

Groetjes;)