Vanochtend om 09.30 is de hygiëne shop weer opgegaan. Helaas deed de WiFi het niet. Iedereen deed hard z’n best om het systeem te laten werken maar het hielp allemaal niet. Doordat we niet in het systeem konden komen mochten we ook geen producten uitdelen. Dit moet goed worden bijgehouden en moet eerlijk gebeuren. Daarom ben ik bij de vrouwen gaan zitten en heb veel water uitgedeeld. Iedereen wachtte geduldig en toen ik me verontschuldigde voor het lange wachten kreeg ik van alle kanten te horen; no problem sister. Gelukkig waren de vrouwen heel begripvol en bleven ze rustig. Rond twaalf uur hebben we iedereen naar huis gestuurd en gezegd dat ze morgenochtend (dinsdag zijn we eigenlijk dicht) terug mogen komen.

Met een jongere vrouw heb ik een hele poos zitten praten. Ze vroeg aan me hoe oud ik was. Toen ik vertelde dat ik 19 was, heeft ze heel lang gelachen en gezegd; you are a baby! Samen veel gelachen en gepraat. Later werd ik door haar uitgenodigd om mee te gaan naar haar huisje voor een kopje thee. Deze uitnodiging heb ik aangenomen en samen zijn we naar isobox gelopen. Tijdens het theedrinken heeft ze haar verhaal verteld; gevlucht via Egypte en Turkije, met de boot aangekomen in Griekenland. Samen met haar zusje is ze hier, haar andere familieleden zijn overleden…

Na een half uurtje moest ik weer afscheid nemen omdat ik weer naar de shop moest. Na een dikke knuffel hebben we afgesproken dat ze morgen weer even langskomt bij de hygiëne shop.

‘S middags hebben we gelukkig wel wat vrouwen kunnen helpen bij het uitzoeken van kleding.

Rest van de dag lekker rustig aan gedaan en hopelijk kunnen we morgen weer veel mensen helpen!

Groetjes;)