Dag 14
Een klein stukje over vandaag;
In de middag delen we altijd eten uit. We kregen al te horen dat er weinig eten geleverd zou worden. Met z’n allen zijn we aan de slag gegaan. Een aantal vluchtelingen helpen ook bij de foodline. Zij worden gezien als vrijwilligers en hebben ook een badge om. Niet iedereen kan zomaar helpen. Tijdens het inpakken van de tasjes kwam er een jongen van een jaar of 7 helpen. Deze jongen ken ik wel want ik zie hem vaak door het kamp fietsten; zijn naam had ik even genoteerd in m’n notities zodat ik hem kon onthouden. Toen ik hem begroette met zijn naam vond hij dit helemaal grappig. Ik heb hem maar laten helpen met het eten verzamelen. Later heb ik wat spelletjes met hem gedaan.
Mijn taak in de foodline was om alle ID’s te checken en kijken of ze op de lijst van het eten stonden. Als mensen er niet opstaan moet je ze wegsturen zonder eten. Dit is heel lastig! Gelukkig was er voor iedereen genoeg.
Toen ik terugkwam bij mijn collega’s waren zij ontdaan. Zij hadden mensen moeten wegsturen omdat al het eten op was. Een collega vertelde dat er een man met zijn kinderen naar hem toe was gekomen en had gevraagd of er alsjeblieft nog iets was voor zijn kinderen… mijn collega heeft niks kunnen betekenen voor deze man!
Dan zie je ook de heftige dingen in het kamp. Vaak gaan er dingen goed maar vandaag was het een dienst met een triest einde…
Reacties
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}